Η Εναλλακτική Πρόταση.

Τροποποιείται το σύνταγμα και τα κόμματα με τη μορφή που έχουν σήμερα καταργούνται.

Η Ελλάδα διαιρείται σε 300 γεωγραφικά καθορισμένες εκλογικές Περιφέρειες.

Ο εκλογικός νόμος προβλέπει τη συμμετοχή ίσου αριθμού Ανδρών και Γυναικών στα εκλογικά ψηφοδέλτια.

Κάθε 5 χρόνια διεξάγονται εθνικές εκλογές για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, απευθείας από το λαό. Υποψήφιος μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης.

Ταυτόχρονα γίνονται εκλογές σε κάθε περιφέρεια της χώρας για την εκλογή του αντιπροσώπου της περιφέρειας στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Υποψήφιοι μπορεί να είναι όλοι οι Έλληνες πολίτες, με την προϋπόθεση να είναι μόνιμοι κάτοικοι της περιφέρειας στην οποία θέτουν υποψηφιότητα.

Μετά το σχηματισμό του, το Εθνικό Κοινοβούλιο εκλέγει με ψηφοφορία το Υπουργικό Συμβούλιο (20 άτομα) και το Πρωθυπουργό.

Υποψήφιοι είναι και οι 300 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των περιφερειών του Εθνικού Κοινοβουλίου, με την προϋπόθεση πως στη μυστική ψηφοφορία που ακολουθεί, ο κάθε αντιπρόσωπος, ψηφίζει υποχρεωτικά εκτός από τον εαυτό του, άλλους 20 διαφορετικούς συναδέλφους του.

Ο αντιπρόσωπος της περιφέρειας που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους ψήφους στη μυστική ψηφοφορία των 300, εκλέγεται Πρωθυπουργός. Οι 20 πρώτοι σε ψήφους περιφερειακοί αντιπρόσωποι συγκροτούν το Υπουργικό Συμβούλιο.

Η Κυβέρνηση έχει την πλήρη ευθύνη και τη καθολική αρμοδιότητα για τη στελέχωση των υπηρεσιών του Κράτους και τη διαχείριση των ζητημάτων του Έθνους.

Ο έλεγχος της Κυβέρνησης, γίνεται από τους υπόλοιπους 279 αντιπρόσωπους του Εθνικού Κοινοβουλίου και από το Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η Κυβέρνηση παύει να ασκεί τα καθήκοντά της: a) αν σε σχετική συνεδρίαση του Εθνικού Κοινοβουλίου 186 περιφερειακοί αντιπρόσωποι ψηφίσουν εναντίον της, ανεξάρτητα από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, b) αν σε σχετική συνεδρίαση του Εθνικού Κοινοβουλίου 150 περιφερειακοί αντιπρόσωποι ψηφίσουν εναντίον της, με τη σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Δημοκρατίας, c) αν συμπληρωθούν 5 χρόνια συνεχούς κυβερνητικής θητείας.

Σε κάθε περίπτωση το εκλογικό σύστημα που μελλοντικά θα υιοθετηθεί, έχει άμεση σχέση με τη ποιότητα της δημοκρατίας μας και είναι ζήτημα που αφορά όλους.
Πιστεύω πως πρέπει να έχουμε άποψη, να τη καταθέτουμε και να διεκδικούμε με πάθος τη συμμετοχή μας στις αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον μας.

Διευκρινήσεις (1):

Tα κόμματα μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν ως φορείς πολιτικής σκέψης και κοινωνικής προσφοράς. Μπορούν έχουν συγκεκριμένο ιδεολογικό προφίλ, να καταθέτουν απόψεις, γνώμες, λύσεις. Μπορούν επίσης να προτείνουν υποψηφίους. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν υποψηφίους. Δικαίωμα υποβολής υποψηφιότητας πρέπει να έχουν όλοι οι έλληνες πολίτες με την προϋπόθεση να είναι μόνιμοι κάτοικοι της εκλογικής τους περιφέρειας. Την αρτιότητα της κάθε υποψηφιότητας την κρίνει ο Ελληνικός λαός και κανένας άλλος. Την επικυρώνει με τη ψήφο του ή την απορρίπτει με την αδιαφορία του.

Ο διοικητικός ανασχηματισμός που σήμερα προτείνεται (ενοποίηση περιφερειών), η μπανανόφλουδα του Β’ Καποδίστρια, δεν είναι τίποτε άλλο από προσπάθειες θανάτωσης της περιφερειακής πολιτικής και προοπτικής. Ο στόχος δεν είναι άλλος από τον αποκλειστικό έλεγχο του 4ΚΠΣ από τη κεντρική διοίκηση και κατ΄επέκταση από τα διαπλεκόμενα. Άλλωστε παρόλο που γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων για το θέμα, κανένας δεν προτείνει την αναγκαιότητα αλλαγής του θεσμού του περιφερειάρχη από διορισμένο κρατικό υπάλληλο σε αιρετό πρόσωπο.

Η πρόταση των 300 γεωγραφικά καθορισμένων περιφερειών είναι ένα σύστημα που:

1.αποτρέπει την παρακμή της περιφερειακής πολιτικής
2.ενισχύει τη λαϊκή συμμετοχή
3.καταργεί παροχυμένες αντιλήψεις περί πολιτικής
4.δίδει διέξοδο στους πολιτικούς για να εκφραστούν
5.εξαφανίζει του πολιτικάντηδες και τις εξαρτήσεις
6.αναβαθμίζει το πολιτικό μας σύστημα και τη δημοκρατία μας

Είναι ένα σύστημα που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αξιολογηθεί και να κριθεί με όρους και επιχειρήματα τηλεοπτικής φρασεολογίας υπό τη μορφή αντιδικίας. Είναι ένα σύστημα που ενεργοποιεί όλους τους Έλληνες και που μας θέτει όλους προ των ευθυνών μας.

H παραπάνω πρόταση δεν είναι τίποτε άλλο από τον ορισμό της συμμετοχικής δημοκρατίας με τους όρους και τις δυνατότητες του σήμερα, σε μια προσπάθεια ωριμάζοντας πολιτικά, να καταφέρουμε να επιτύχουμε το στόχο της αυτοργάνωσης, περνώντας από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Διευκρινήσεις (2):

…αποτρέπει την παρακμή της περιφερειακής πολιτικής…

Δεδομένου ότι η επαφή πολίτη – πολιτικού γίνεται στενότερη, ο πολίτης θα συμμετέχει στη διαμόρφωση των προτάσεων που θα καταθέτει ο πολιτικός στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Σε συνδυασμό με το γεγονός πως σε ένα τέτοιο σύστημα, τους υποψηφίους κάθε εκλογικής περιφέρειας ουσιαστικά θα τους προτείνει η ίδια η κοινωνία, απαντάμε και στην απορία πως ενισχύεται η λαϊκή συμμετοχή.

…ξεπερασμένες αντιλήψεις περί πολιτικής…

Το χρίσμα για την κάθε υποψηφιότητα το δίδει η κοινωνία, με ότι αυτό συνεπάγεται… (οικογενειοκρατία, εμπορευματοποίηση της πολιτικής, παρεμβάσεις μη θεσμικές κλπ.).
Αποσυνδέεται η λειτουργία της κυβέρνησης από τις λειτουργίες της βουλής με ταυτόχρονη ενίσχυση του ελέγχου του κυβερνητικού έργου, (εκτός από το υπουργικό συμβούλιο, αντιπολίτευση ασκεί ολόκληρο το εθνικό κοινοβούλιο). Η κυβέρνηση αποκτά μεγαλύτερη ευελιξία στη διαμόρφωση και την εκτέλεση της κυβερνητικής πολιτικής, χωρίς να έχει το δικαίωμα της ασυδοσίας.
Ενισχύεται ο ρόλος του προέδρου της δημοκρατίας, χωρίς να του δίδεται η δυνατότητα θεσμικής παρεμβολής στη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής.
Ενισχύεται η κυβερνητική σταθερότητα με την αλλαγή των κυβερνήσεων κάθε 5 χρόνια και με τη θεσμοθέτηση της διαφωνίας των 2/3 από το σύνολο των εκλεγμένων περιφερειακών αντιπροσώπων για τη διάλυση του κοινοβουλίου. Μειώνονται δραματικά τα λειτουργικά κόστη άσκησης πολιτικής σε όλα τα επίπεδα.

…δίδει διέξοδο στους πολιτικούς να εκφραστούν…

Η εκλογή των υποψηφίων παύει να εξαρτάται από κομματικές επετηρίδες και εσωτερικούς κανονισμούς ‘’δεοντολογίας’’. Η συμπεριφορά και η προσφορά του κάθε εκλεγμένου αντιπροσώπου, κρίνεται απευθείας από το λαό και κατ’ επέκταση από τους συναδέλφους του συνολικά. Μειώνεται η ικανότητα παρεμβολής του παρασκηνίου στις εκλογικές διεργασίες.

…εξαφανίζει τους πολιτικάντηδες…

Σε αυτό το σύστημα μπορούν να επιβιώσουν μόνο οι ικανοί και υπεύθυνοι πολιτικοί.

…αναβαθμίζει το πολιτικό μας σύστημα…

Η Δημοκρατία μας γίνεται αμεσότερη. Το ενδιαφέρον για τη πολιτική των Ελλήνων πολλαπλασιάζεται. Οι τελικές αποφάσεις σε κυβερνητικό επίπεδο αποκτούν πραγματική δυναμική και ευρύτερη αποδοχή. Οι νόμοι που ψηφίζονται εφαρμόζονται (κυρίως λόγω συναισθηματικών αυτοματισμών που γεννά η δυνατότητα της συμμετοχής…).