Η Νέα Σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα.

Η νέα σοσιαλδημοκρατία οφείλει, εκτός από το στόχο της αναδιανομής του πλούτου, να επιδιώξει και το στόχο της αναδιανομής ικανοτήτων, έτσι ώστε βαθμιαία επιτυγχάνοντας το στόχο της δίκαιης κοινωνίας, να δημιουργηθούν οι απαραίτητες συνθήκες για μια κοινωνία ''θετικής πρόνοιας''.

Σε μια τέτοια κοινωνία «το συμβόλαιο μεταξύ ατόμου και κυβέρνησης μεταλλάσσεται, καθώς η αυτονομία και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας—το μέσο δηλαδή της διάδοσης της ατομικής υπευθυνότητας — έρχονται πλέον στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος». Ο ριζοσπαστισμός σήμερα, έχει πλέον μια έννοια διαφορετική από αυτήν που είχε παλιά.

Ο ριζοσπαστισμός ήταν η έννοια που όρθωνε την Αριστερά ενάντια στη Δεξιά. Σήμερα ριζοσπαστισμός σημαίνει την υπέρβαση από τις αγκυλώσεις της παλαιάς αριστεράς και την υπέρβαση από παλαιού τύπου αριστερές προσεγγίσεις. Έτσι, λοιπόν, ο ριζοσπαστισμός παίρνει ένα νέο νόημα, ένα Κεντροαριστερό νόημα. Μια ανανεωμένη σοσιαλδημοκρατία πρέπει να τοποθετείται αριστερά του κέντρου. Κι αυτό διότι η κοινωνική αλληλεγγύη και η πολιτική της χειραφέτησης παραμένουν κύρια συστατικά της ταυτότητάς της. Με αυτή την προσέγγιση οι σοσιαλδημοκράτες θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τόσο παραδοσιακά όσο και πρωτοεμφανιζόμενα πολιτικά προβλήματα όπως, για παράδειγμα, είναι αυτά που έχουν να κάνουν με την οικολογία».

Η σοσιαλδημοκρατία είναι, εξ αντικειμένου, συνυφασμένη με την έννοια της δημοκρατίας. Ο τρόπος με τον οποίο ορίζουμε τη δημοκρατία σήμερα δεν είναι αρκούντως δημοκρατικός. Βρισκόμαστε, μπροστά σε μια δημοκρατική κρίση και πρέπει να προχωρήσουμε σε μια εκδημοκρατικοποίηση της δημοκρατίας. Είναι γεγονός ότι μπροστά στις ριζικές εξελίξεις που φέρνει μαζί της η παγκοσμιοποίηση και η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας χρειάζεται μια περαιτέρω αξιολόγηση του επιπέδου της δημοκρατίας των κρατών και της ποιότητας επικοινωνίας στο διεθνές περιβάλλον.

Η παγκοσμιοποίηση και η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχουν επιτρέψει την περαιτέρω εξάπλωση των δημοκρατικών αρχών. Ο «εκδημοκρατισμός της δημοκρατίας» απαιτεί την αποκέντρωση του κράτους. Κι αυτό δεν σημαίνει ότι το κράτος μένει αμέτοχο στις εξελίξεις. Σημαίνει, όμως, ότι η παγκοσμιοποίηση υποχρεώνει το κράτος να μεταβιβάσει εξουσίες προς τα κάτω για να μπορέσει να αναλάβει τη διεκπεραίωση των νέων υποχρεώσεων που οι παγκόσμιες εξελίξεις δημιουργούν.

Σημαίνει, επίσης, ενίσχυση της δημόσιας σφαίρας και της κοινωνίας των πολιτών με εφαρμογή της ανεκτικότητας, της αποδοχής του άλλου και τη διαφάνεια». Ένα Ισχυρό Ενιαίο Ριζοσπαστικό Κοινωνικό Ρεύμα μπορεί να είναι μια ρεαλιστική απάντηση στο νεοφιλελευθερισμό, σε αντίθεση με την παραδοσιακή κομμουνιστική Αριστερά, η οποία αποδείχθηκε αναποτελεσματική.

Μπορεί να αποτελέσει μια ρεαλιστική εναλλακτική επιλογή στη νεοφιλελεύθερη πρόταση. Ίσως να είναι και ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε το κύρος βασικών σοσιαλδημοκρατικών αρχών, όπως είναι αυτή της κοινωνικής αλληλεγγύης. Αυτή είναι και η σημαντική πρόκληση για τη σημερινή σοσιαλδημοκρατία, για τη Νέα Ριζοσπαστική Πλειοψηφική Αριστερά.